Wooncoöperaties zijn initiatieven die geïnteresseerd zijn in collectief wonen met eigen zeggenschap over hun directe woonomgeving, meestal vormgegeven in een vereniging. De term (en definitie) staat sinds 2015 in de Woningwet.
Er zijn twee soorten wooncoöperaties: die waarbij bewoners eigenaar worden van de woningen en beheercoöperaties, waarbij de woningcorporatie eigenaar blijft. Een woningcorporatie is niet verplicht om woningen te verkopen aan huurders, ondanks dat zij wel de ruimte moeten krijgen om een plan te maken. Dit komt onder andere doordat het oprichten van een coöperatie tijd en kennis vraagt. Bovendien blijkt financiering vaak een struikelblok.
Om coöperatief wonen te stimuleren, wil het kabinet juridische en financiële belemmeringen wegnemen. Een belangrijk speerpunt in deze aanpak is het opzetten van een revolverend fonds. Geïnteresseerde partijen worden uitgenodigd om een subsidieaanvraag in te dienen om dit fonds op te zetten en uit te voeren. Lees hier meer over op deze pagina.
Relevante documenten
- Woningwet, artikel 18a
- Btiv, artikel 2 t/m 4
- Kamerbrieven van 4 juli 2018, 9 november 2020 en 8 februari 2023
- Het onderzoek naar zaken die van belang zijn bij de financiering van wooncoöperaties
- Internationaal vergelijkend onderzoek naar de rol van wooncoöperaties in vijf Europese landen